زندگی یعنی فقط انتخاب ! ایستادن برسر دو راهی ها و هی فکر کردن ، که کدوم راه درسته ...

از اون اول که پا به این جهان می گذاری که نه ! اما یکم بعدش شروع می شه ، تو نمی دونی و

دائم بر سر دو راهی ها قرار می گیری تو نمی دونی اما ناچاری که دچار بشی ، دچار یکی از این

دوراهی ها ...

نمی دونم این دوراهی ها کی تموم می شه ، دائم باید سبک سنگین کنی ، دائم باید فکر کنی که

راه درست کدومه ؟ خدا کجاست ؟

آخه قربونت بشم ! حداقل یه اشاره ای ، یه ندایی ، یه چیزی که خلاصه ما بفهمیم کارمون درسته یا نه ...

ما که از اون اول که یادمون میاد همش جلوی راهمون دو راهی بود ، برم ، نرم ؟! ...جالبه راه برگشتم

نگذاشتی ! دوباره هی باید انتخاب کنی ، تو در تو ، سخت و سخت تر ...

آخرشم که نور علی نور  می شه  ، عزیزم انتخاب کردی ، حالا پای لرزشم بشین ...

چه قدر این جوری دیدنی شدی ...