سلام خيلي صميمي بودخيلي صميمي ...زيبا ودلنشين...متن شما منويادشعربرقعي انداخت : دراوج روضه خوب دلش راکه غم گرفت ...وقتي که ميزودفتروخودکاردم گرفت...وقتش رسيده بودبه دستش قلم گرفت ...مثل هميشه رخصتي ازمحتشم گرفت...بازاين چه شورش است که درجان واژه هاست...شاعرشکست خورده طوفان واژه هاست...بي اختيارشدقلمش رارها گذاشت ...دستي زغيب قافيه راکربلا گذاشت...